DZIEJE IKONY
Ikona Matki Bożej Nieustającej Pomocy powstała na Wschodzie i niegdyś tam szczególnie czczona, przed przeszło pięciuset laty została przywieziona z Krety do Rzymu i umieszczona w kościele Ojców Augustianów pod wezwaniem św. Mateusza. W krótkim czasie wizerunek ten stał się sławny dzięki nadzwyczajnym cudom i łaskom, których doznawali wierni. Ożywiony kult Matki Bożej pod wezwaniem Nieustającej Pomocy trwał nieprzerwanie przez niemal trzy wieki, aż do roku 1798, kiedy to Rzym został zajęty przez wojska napoleońskie. Najeźdźcy zburzyli wiele kościołów, w tym również kościół Augustianów. Ikonę przeniesiono do bocznej kaplicy kościoła Santa Maria in Posterula, gdzie powoli o niej zapomniano.
W 1855 r. Ojcowie Redemptoryści na nowo odkryli historię tej niezwykłej ikony i odnaleźli zapomniany obraz. Papież Pius IX zgodził się przekazać go pod opiekę tegoż Zakonu. Redemptoryści umieścili obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy w swoim kościele pod wezwaniem św. Alfonsa, a rok później odbyła się jego uroczysta koronacja. Od tej chwili cieszy się on wielką czcią wiernych. Jest jednym z bardziej znanych i rozpowszechnionych obrazów Maryjnych w Kościele Powszechnym; świadczą o tym liczby kopii rozesłanych po całym świecie. Do końca 1900 r. wysłano ich z Rzymu 2400. Ikona Matki Bożej Nieustającej Pomocy czczona jest również przez ludzi innych wyznań.
Wierną kopię ikony Matki Bożej Nieustającej Pomocy z rzymskiego kościoła Redemptorystów sprowadził także Kardynał Albin Dunajewski, ówczesny Metropolita Krakowski, który w 1880 r. przekazał ją Siostrom Karmelitankom Bosym, gdy udawały się na fundację do Lwowa.
Obecnie wizerunek ten znajduje się w naszym klasztorze-sanktuarium w Kaliszu-Niedźwiadach.
Ikona Matki Bożej Nieustającej Pomocy powstała na Wschodzie i niegdyś tam szczególnie czczona, przed przeszło pięciuset laty została przywieziona z Krety do Rzymu i umieszczona w kościele Ojców Augustianów pod wezwaniem św. Mateusza. W krótkim czasie wizerunek ten stał się sławny dzięki nadzwyczajnym cudom i łaskom, których doznawali wierni. Ożywiony kult Matki Bożej pod wezwaniem Nieustającej Pomocy trwał nieprzerwanie przez niemal trzy wieki, aż do roku 1798, kiedy to Rzym został zajęty przez wojska napoleońskie. Najeźdźcy zburzyli wiele kościołów, w tym również kościół Augustianów. Ikonę przeniesiono do bocznej kaplicy kościoła Santa Maria in Posterula, gdzie powoli o niej zapomniano.
W 1855 r. Ojcowie Redemptoryści na nowo odkryli historię tej niezwykłej ikony i odnaleźli zapomniany obraz. Papież Pius IX zgodził się przekazać go pod opiekę tegoż Zakonu. Redemptoryści umieścili obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy w swoim kościele pod wezwaniem św. Alfonsa, a rok później odbyła się jego uroczysta koronacja. Od tej chwili cieszy się on wielką czcią wiernych. Jest jednym z bardziej znanych i rozpowszechnionych obrazów Maryjnych w Kościele Powszechnym; świadczą o tym liczby kopii rozesłanych po całym świecie. Do końca 1900 r. wysłano ich z Rzymu 2400. Ikona Matki Bożej Nieustającej Pomocy czczona jest również przez ludzi innych wyznań.
Wierną kopię ikony Matki Bożej Nieustającej Pomocy z rzymskiego kościoła Redemptorystów sprowadził także Kardynał Albin Dunajewski, ówczesny Metropolita Krakowski, który w 1880 r. przekazał ją Siostrom Karmelitankom Bosym, gdy udawały się na fundację do Lwowa.
Obecnie wizerunek ten znajduje się w naszym klasztorze-sanktuarium w Kaliszu-Niedźwiadach.